Czy składnik majątku prywatnego (na przykład środek transportu, urządzenie itp.), nabyty przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, może zostać wprowadzony do majątku firmy? Jeśli tak, to na jakich zasadach? Poniżej omawiamy najistotniejsze kwestie.
Wprowadzenie majątku prywatnego do jednoosobowej działalności gospodarczej ‒ czy jest możliwe?
Osoby fizyczne, prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą, mogą włączyć składnik majątku prywatnego do majątku firmy. Maszyny, urządzenia i inne środki trwałe, które zostały nabyte z myślą o użytku prywatnym, mogą być wykorzystywane do celów związanych z prowadzoną działalnością. Wydatki poniesione w związku z zakupem środków trwałych, przekazanych na stan firmy, rozliczane są w kosztach podatkowych.
Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacja obejmuje środki trwałe, które stanowią własność bądź współwłasność podatnika, zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, w dniu włączenia do majątku firmy były zdatne do użytku i kompletne. Są to:
- budynki, lokale, budowle będące odrębną własnością
- maszyny, środki transportu, urządzenia
- inne przedmioty.
Okres użytkowania wspomnianych środków trwałych powinien być dłuższy niż rok.
Amortyzacji, bez względu na szacowany okres użytkowania, podlegać także będą:
- inwestycje w środkach trwałych
- budynki i budowle znajdujące się na cudzym gruncie
- składniki majątku, o których mówi ust. 1, niebędące własnością lub współwłasnością podatnika, wykorzystywane w celach związanych z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1.
O środkach trwałych, które nie podlegają amortyzacji, stanowi art. 22c omawianej ustawy.
Wartość składnika majątku prywatnego, włączonego do majątku firmy
Podatnik, wprowadzając do firmy składniki majątku prywatnego (uznane ze środki trwałe), zobowiązany jest do prawidłowego określenia ich wartości początkowej. Na jakich zasadach?
- Jeśli właściciel firmy dysponuje dokumentem potwierdzającym zakup środka trwałego, wartość początkową stanowić będzie cena nabycia.
- W sytuacji, w której przedsiębiorca nie dysponuje dowodem nabycia środka trwałego, wartość wprowadzonego składnika majątku powinna zostać określona na podstawie 22g ust. 8 ustawy o pdof. Zgodnie ze wspomnianym artykułem, wartość początkową ustala podatnik, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju, z grudnia roku, który poprzedza rok założenia ewidencji bądź przygotowania wykazu oraz stanu stopnia ich zużycia.
Jeżeli wartość składnika majątku prywatnego, wprowadzonego do firmy jest wyższa niż 10 000 zł, należy uwzględnić go w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz prowadzić amortyzację zgodnie z informacjami zawartymi w ustawie o pdof.
Kiedy majątek prywatny nie może być uznany za środek trwały, ale jego wartość jest niższa lub równa 10 000 zł, podatnik może go uznać za środek trwały. Rozliczenie następuje na podstawie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego.
Kolejną możliwością jest rozliczenie wprowadzonego składnika majątku w kosztach w miesiącu, w którym został oddany do użytku ‒ bez uznawania go za środek trwały.
